NMDDL 2010 Statement

NATIONAL MEETING OF DIOCESAN DIRECTORS OF LITURGY
SILVER JUBILEE STATEMENT
September 13-16, 2010
Manila

Peace!

We, the delegates to the 25th National Meeting of Diocesan Directors of Liturgy (NMDDL), raise our hearts and voices in thanksgiving to Jesus Christ, the Leitourgos of divine worship. For twenty-five years, NMDDL has been a consistent instrument of the continuing liturgical formation of diocesan directors of liturgy. It has created closer ties among the directors and has promoted better coordination between the Episcopal Commission on Liturgy and the diocesan commissions in the implementation of the liturgical reform of Vatican II.

As we look back with gratitude at what NMDDL has accomplished, we look forward to what remains to be done so that the liturgy will become more vibrantly the source and summit of the Church’s life in the Philippines. Hence, we recommend attention in the future meetings to topics like the following:

1. The Use of the Vernacular. While we respect the option to use Latin and celebrate the Tridentine liturgy, we uphold the use of the vernacular in our parishes and communities and recommend translations that faithfully reflect both the spiritual doctrine of the texts and the linguistic patterns of our vernacular languages.

2. Spirituality of Liturgy. Active participation is one of the many blessings Vatican II has bestowed on our parishes and communities. We wish to remind ourselves, however, that active participation should lead to deeper spiritual encounter with Christ and the Church. Hence our liturgical celebrations should foster the necessary environment of prayer and awe in the presence of the divine mysteries, excluding those expressions that trivialize the sacred celebration.

3. Liturgical Inculturation. The interest in recent times to revive the Tridentine Liturgy should not draw the attention, especially of the Church leaders, from the unfinished agenda of liturgical inculturation. We are of the persuasion that liturgical renewal, as envisioned by the Constitution on Liturgy of Vatican II, entails liturgical inculturation and that our rich cultural heritage has much to offer to make the Roman liturgy truly Filipino.

4. Liturgical Studies. Sound tradition and legitimate progress are key phrases that express the program of liturgical reform. It is consequently necessary to study the history and theology of the liturgy, be familiar with culture, and be imbued with liturgical spirituality and pastoral zeal for the Church. We, therefore, recommend that those involved in liturgy, particularly the clergy, should be sent by their bishops or superiors to enroll in academic institutions that specialize in liturgical studies.

5. Lay Ministers. Our parishes and communities are blessed with numerous and worthy lay liturgical ministers. However, some dioceses in the Philippines still reserve to male persons ministries like serving at the altar and leading Sunday celebrations in the absence of a priest. We believe that we should encourage the ministry of women where it is allowed by universal law.

6. Liturgy Newsletter. Part of continuing liturgical formation of diocesan directors and their collaborators is liturgical information. We request the Episcopal Commission on Liturgy to publish and disseminate regularly through newsletter, in print or by electronic media, recent liturgical norms, guidelines, and other pertinent information on the liturgy.

As we celebrate the 25th anniversary of NMDDL, we recall the visionary initiative of Archbishop Jesus Dosado who, together with Fr. Camilo Marivoet, CICM, and Fr. James Meehan, SJ, established and promoted the annual meeting. We are in their debt. Likewise, we remember with gratitude the dioceses that have generously hosted NMDDL and the speakers that shared their liturgical expertise with us. Lastly, we thank His Eminence Gaudencio B. Cardinal Rosales of the Archdiocese of Manila for hosting NMDDL at this significant year of its existence.

That in all things God may be glorified!

Is the New Mass just a gig?

Is the New Mass just a gig?

(Very interesting post from Rorate Caeli)

Do not criticize us, the Bishops of England and Wales are the ones saying that:

From a Papal Visit pamphlet created by the press office of the Bishops of England and Wales.

(Source and tip: Father Blake).

FAQs and Quick Facts about the New Translation of the Order of Mass

Progression or Retrogression?

FAQs and Quick Facts about the New Translation of the Order of Mass

By Leo R. Ocampo

An imminent liturgical mutation—the promulgation of a new translation of the Order of the Mass in English—is a matter of serious pastoral import and interest that will begin affecting our local communities very soon. Before you start shelving your old Missals, here are some FAQs and quick facts:

What is “new” about this Order of the Mass? Is it a return to the pre-conciliar way of celebrating the Mass?

This Order of the Mass is a new translation in English of the Order of the Mass promulgated by Pope Paul VI after the Second Vatican Council, the “ordinary form” of celebrating the Eucharist in the Roman rite today. The rubrics, as well as the other texts of the Mass such as the Scripture readings and proper prayers (Collect, Prayer Over the Gifts and Postcommunion Prayer) will remain the same as found in the official translations currently in use of the Editio Typica Tertia of the Roman Missal.

It is to be distinguished from the “extraordinary form” of celebrating the Mass in the Roman rite, recently made more accessible by Pope Benedict XVI through his Motu Proprio Summorum Pontificum. This Tridentine “Order of the Mass,” entirely in Latin, has its own set of rubrics, etc.

So what exactly will change in our celebration of the Mass? What is at stake?

What will change are some of the dialogues and formularies in the Order of Mass. For example, the present response to the greeting “The Lord be with you” which is “and also be with you” is rendered in the new translation as “and with your Spirit” which is closer to the Latin text: “et cum spiritu tuo.”

By and large, most of these new translations consist only of changes in the way the dialogue or formula is rendered or phrased. But this fact certainly does not make it a trivial matter. A number of scholars, liturgists and linguists alike, have pointed out that a good number of these new translations would be awkward, archaic or unidiomatic based on current English usage. This is due to the express effort for “slavishly accurate liturgical translations” as one sympathetic blog would put it.

Also, some of these new translations are more disputed than others because of their serious, even if subtle theological implications. “Pro multis,” is foremost among such debated phrases. In the new translation this part of the institution narrative is translated as “for the many” rather than “for all,” giving the impression that some are excluded in the economy of salvation. Biblical scholars and theologians argue however that in its wider exegetical context, these words of Jesus must be understood, not as limiting the offer of salvation to some but as plainly reflecting the reality that while some accept his offer of salvation, others may want to reject it. Those who prefer the new translation on the other hand frown upon the rendition “for all” as heretically implying “automatic salvation.”

Moreover, essential principles espoused by Vatican II such as inculturation and participation seem to be bypassed by this new translation. Its achievement of a translation closer to the Latin at the same time amounts to its failure to bring into the liturgy the linguistic and cultural patterns of a specific language and people, which in the mind of the reformers, are no less graced than the Latin way of seeing and expressing sacred realities. It also compromises the participation of the faithful, a principle so dear to the Council, by offering texts that are difficult for ordinary people to pronounce and understand.

For your own perusal, the text is already available online in its entirety and may be downloaded from http://usccb.org/romanmissal/order-of-mass.pdf

What is the motive behind this new translation?

Behind this is the Instruction Liturgiam Authenticam published by the Congregation for Divine Worship and the Discipline of the Sacraments in 2001. This document adopts the principle of “formal correspondence” or literal equivalence as opposed to the principle of “dynamic equivalence” put forward in the post-conciliar document “Comme le prevoit” which was the basis of prior translations.

Liturgiam Authenticam strongly discourages even slight modifications such as paraphrases and glosses and socio-cultural adaptations such as the substitution of local idioms, images and modes of expression in translation. which were done to make the original post-conciliar translations more intelligible, more natural and more connected to the people, in favor of a rendering closer to the original Latin. Explicitly, it goes as far so as the recommend even the retention of “a certain manner of speech, which has come to be considered obsolete in daily usage” with the premise that this supposedly more “sacral” language is more suitable to prayer.

Should we now discard our old missals or refrain from buying new ones?

Not yet, at least for now. The matter in question is a new translation just of the Order of the Mass and not of the entire Roman Missal. Hence, it will be sufficient to purchase only a copy of this new translation of the Order of Mass, which is a relatively short text compared to the entire Missal. It will most probably come in the form of a booklet or slim volume, which is hopefully inexpensive as well.

However, this development at the same time indicates the direction that the liturgical authorities in the Church are taking at present with regard liturgical translation. Eventually, this way of proceeding may be applied to the translation of the other Mass texts, both scriptural and euchological, and not only for the Eucharist but for the other sacraments and other liturgical celebrations as well, and not only in English but also in the other vernacular languages.

What can we do about it?

The Holy See has given its approval (recognitio) for the translation, and the date for its full implementation in the United States, has been set on November 27, 2011, allowing time for a seamless transition. The CBCP has also approved the text for use in the dioceses of the Philippines although a definite date has yet to be determined.

Hence, its acceptance or rejection is already beyond any of us. What is incumbent upon us, as pastors and liturgists of our local communities, is to facilitate its smooth and effective implementation. Providing participation aids and adequately explaining this development to the people are just some of the things we need to do.

It seems unnecessary and counter-productive however to vent our objections regarding this new translation, should there be any, directly to our parishioners, unless they are genuinely acquainted and concerned with the theological subtleties and liturgical principles in question. Doing so without this precondition may seriously harm the unity of the Church and lead to further confusion.

On the other hand, nothing prevents us from engaging this issue provided we do so within the proper fora, such as the academe or in seminaries. It may also be worthwhile to express our scholarly opinions and local experiences to the bishop so that hopefully, when the Holy See solicits some feedback regarding the reception of the new translation, he may express these to them as useful data that will aid the Church’s discernment of her liturgical and pastoral direction in the future.

Are there other concerns we should know about?

Certainly, a more practical and immediate concern that has to be addressed would be the need to compose musical settings using the new formularies to replace existing ones which will become illicit if not obsolete with the promulgation of the new translation. This includes major liturgical hymns such as the Gloria and Sanctus which have been significantly altered.

Also, if we were to follow this development not only in practice but also in principle, we would soon need to come up with new translations of the Order of Mass in the other vernacular languages in line with the principles set in LIturgiam Authenticam.

If we were to be consistent, this has to be extended as well to the other Mass texts, to the formularies for the other sacraments and even to the Scriptures as well.

When will this development take effect?

Not yet, at least for now. The matter in question is a new translation just of the Order of the Mass and not of the entire Roman Missal. Hence, it will be sufficient to

Progression or retrogression?

Whether this development in the long run will prove beneficial or harmful to our worship and to ecclesial life in general, time will eventually tell. For now, this change is welcome if only as an opportunity to engage our people in dialogue and discussion about the liturgy that will hopefully revolve around doctrine and principles and not just opinions and preferences.

Meanwhile we will do well to maintain an attitude of critical obedience, of actively thinking with the Church, in a spirit of discerning openness to this liturgical mutation.

Anti-Mining Rally Prayer Service

Tanod-Tanglaw para sa Kalikasang Iniibig ng Maykapal

Anti-Mining Prayer Vigil

September 14, 2010

Pambungad

PAGBATI

Pari o Diyakono:

Sa ngalan ng Ama, at ng Anak, at ng Espiritu Santo.

R: Amen.

V. Sumainyo ang Panginoon.

R. At sumainyo rin.

PAMBUNGAD UKOL SA PAGDIRIWANG

Ipakikilala ang pagdiriwang sa ganito o katulad na mga salita.

Mga kapatid,

nagkakatipon tayo ngayon

upang ipahayag ang ating pananampalataya

sa ating Panginoong Maykapal,

na siyang may lalang, nangangalaga

at umiibig ng lubos sa sannilikha.

Bilang isang bayan,

ipamalas natin ang ating paninindigan

laban sa lahat ng pangaabuso at hindi makatuwirang paggamit

sa biyaya ng kalikasan.

Gisingin natin ang kamalayan ng bawat isa

upang magmalasakit sa ating daigdig

na kaloob sa atin ng Panginoon

upang ating pagyamanin, kalingain at paunlarin.

Sandaling katahimikan.

PAGDIRIWANG NG LIWANAG (LUCERNARIUM)

Naroon ang Siryo Paskwal sa gitna ng sambayanan, kalapit ng Krus at ng larawan ng Mahal na Birhen. Sisindihan ang Siryo Paskwal samantalang umaawit nang tuluyan ang lahat sa anyo ng Taize.

Liwanag ng buong mundo,

halina, Hesus, halina!

Ilaw ka ng puso ko, aleluya!

Namumuno 1:

Nagkakatipon kami Panginoon,

sa pag-aagaw ng liwanag at ng dilim.

Kaisa namin ang buong sangnilikha

na pinagbubunuan ng pag-asa at ng panimdim.

Tipunin mo kami at pangunahan

gaya noong una

nang inakay mo ang iyong bayan

kapara ng isang haligi ng apoy

sa gitna ng dilim at ng kawalan.

Sumisilong kami sa iyo,

kagaya ng mga inakay na umuuwi sa kanilang pugad

sa pagsapit ng dapit hapon.

Sapagkat kaisa ka namin sa aming pakikibaka

at ikaw ang mangunguna sa amin

sa makitid na landas patungo sa katarungan.

Namumuno 2:

Tunghayan mo kami Panginoon,

isang bayang nananalangin,

sa paligid ng iyong Ina,

kagaya noong una mong mga alagad

na nilukuban mo ng iyong Espiritu.

Umaasa kaming isusugo mong muli mula sa Ama

ang iyong Espiritu sa amin ngayon,

ang iyong banal na hiningang nagpapanibago sa sangnilikha

at apoy na nagpapa-alab sa aming mga puso

upang isakatuparan ang iyong Mabuting Balita.

Magpapatuloy ang pag-awit nang sandaling panahon. Sisindihan ng punong

tagapagdiwang ang sarili niyang sulo mula sa Siryo Paskwal.

Ngayong bumabalot ang dilim sa tanan,

supilin mo ang aming pangamba

at hayaan mong taglayin namin ang iyong liwanag

sa pagtatanod naming ito.

Tanglawan nawa nito ang aming mga puso at isip

upang kami rin ay magsilbing tanglaw sa bawat isa.

Ibabahagi niya ang ningas sa bayan.

PANALANGIN NG PAGSISISI

Unang Kinatawan:

Panginoong mahal,

iniibig mo at kinakalinga ang kalikasan.

Ipinagluluksa namin ang pagkasira ng iyong sangnilikha

na dumadaing sa iyong harapan

dahil sa aming kapabayaan at kawalan ng pakialam,

dahil sa aming pang-aabuso at katakawan,

dahil sa aming pagkamakasarili at kasakiman.

Sa biyaya ng iyong muling pagkabuhay,

pukawin mo sa amin ang pagnanasang magbagong-loob

at magmalasakit nang buong puso para sa aming daigdig.

Taga-awit: Panginoon, maawa ka sa amin.

Bayan: Panginoon, maawa ka sa amin.

Magsisindi ng isang ilawan sa harapan ng Krus.

Ikalawang Kinatawan:

Panginoong mahal,

Ipinagkaloob at ipinagkatiwala mo sa amin ang kalikasan.

Ipinagpapasalamat namin ang aming mga kabababayang

Nagmalasakit at patuloy na nagmamalasakit sa iyong sangnilikha

Sa kanilang paglalaan ng oras at lakas

at pagbibigay ng sarili upang pangalagaan at ipagtanggol ito

minsan, maging hanggang sa pagbubuwis ng dugo at buhay.

Sa biyaya ng iyong muling pagkabuhay,

pag-alabin mo ang apoy ng aming pananagutan

upang manindigan kami para sa aming daigdig.

Taga-awit: O Kristo, maawa ka sa amin.

Bayan: O Kristo, maawa ka sa amin.

Magsisindi ng isang ilawan sa harapan ng Krus.

Ikatlong Kinatawan:

Panginoong mahal,

Ikaw ang aming tanglaw sa gitna ng karimlan.

Ipinapanalangin namin ang aming mga kapatid

na ngayon ay nagtitipon sa pook na ito

upang talakayin ang pagmimina.

Bigyan mo po sila ng diwang maalam at makatarungan,

ng malawak na pag-iisip at pusong mapagmalasakit.

Sa biyaya ng iyong muling pagkabuhay,

liwanagan mo ang kanilang mga isip at puso

upang isaalang-alang nila

hindi lamang ang kanilang mga sariling interes at negosyo

kundi ang kapakanan ng kalikasan

at karapatan ng buong sangkatauhan

lalo na ng mga mahihirap at ng mga susunod na henerasyon

upang pakinabangan at tamasahin

ang biyaya ng kalikasang kaloob mo sa aming lahat.

Taga-awit: Panginoon, maawa ka sa amin.

Bayan: Panginoon, maawa ka sa amin.

Magsisindi ng isang ilawan sa harapan ng Krus.

Pari: Kaawaan tayo ng makapangyarihang Diyos,

patawarin ang ating mga kasalanan

at patnubayan tayo sa buhay na walang hanggan.

Bayan: Amen.

PAMBUNGAD NA PANALANGIN

Manalangin tayo.

Sandaling katahimikan

Diyos ng sanlibutan

Nilikha mo ang daigdig dala ng awa mo’t pagmamahal

Sa taong nilalang mo sa wangis mo at larawan.

Isugo mo ang iyong Espiritu

upang panibaguhin ang mukha ng sangtinakpan

at buhayin sa aming mga puso ang matibay na paninindigan

upang sa aming pagmamalasakit at pagkalinga sa kalikasan

isabuhay namin ang atas mo at aral

na kami’y maging tulad at kaisa mo

bilang bathalang ama at pastol

sa aming pamamahala at pagkalinga sa lahat mong nilalang.

Hinihiling namin ito sa pamamagitan ni Kristong aming Panginoon.

Bayan: Amen.

Pagdiriwang ng Salita ng Diyos

UNANG PAGBASA

Nilikha ng Diyos ang sanlibutan na mabuti at ipinagkatiwala sa atin upang alagaan

Pagbasa mula sa aklat ng Genesis 1 – 2,3.

Sa simula ay nilalang ng Diyos ang langit at ang lupa. Noon ang lupa ay walang anyo at walang laman, at ang kalaliman ay natatakpan ng kadiliman, ngunit ang Espiritu ng Diyos ay umaaligid sa ibabaw ng mga tubig.

Winika ng Diyos, “Magkaroon ng liwanag.” At nagkaliwanag. Nakita ng Diyos na mabuti ang liwanag at pinaghiwalay niya ang liwanag at ang kadiliman. Tinawag ng Diyos na Araw ang liwanag at Gabi ang kadiliman. At nagkahapon at nagkaumaga, unang araw.

Winika ng Diyos, “Magkaroon ng isang kalawakan sa gitna ng mga tubig upang paghiwalayin ang mga tubig.” At nagkagayon nga. Ginawa ng Diyos ang kalawakan sa pagkakahiwalay ng mga tubig na nasa ilalim ng kalawakan at ng mga tubig na nasa ibabaw nito. Tinawag ng Diyos na Langit ang kalawakan. At nagkahapon at nagkaumaga, ikalawang araw.

Pagkaraan ay winika ng Diyos, “Mapisan sa isang dako ang mga tubig na nasa ilalim ng mga langit at lumitaw ang dalatan.” At nagkagayon nga. Tinawag ng Diyos na lupa ang dalatan at mga Dagat ang mga natipong tubig. At nakita ng Diyos na iyon ay mabuti.

Pagkaraan ay winika ng Diyos, “Sibulan ng halaman ang mga lupa: mga halamang nagkakabinhi at lahat ng uri ng namumungang punong kahoy sa lupa na ang bunga ay may binhi.” At nagkagayon nga. Ang lupa ay sinibulan ng halaman: mga halamang nagkakabingi at lahat ng uri ng punong kahoy na namumunga ng bungang may binhi. Nakita ng Diyos na iyon ay mabuti. At nagkahapon at nagkaumaga, ikatlong araw.

At winika ng Diyos, “Magkaroon ng mga tanglaw sa kalawakan ng mga langit upang paghiwalayin ang araw at ang gabi, at maging palatandaan ng mga pana-panahon, ng mga araw at ng mga taon. Maging mga tanglaw sila sa kalawakan ng mga langit upang magbigay ng liwanag sa lupa.” At nagkagayon nga. Gumawa ang Diyos ng dalawang malalaking tanglaw: ang lalong malaki upang mamuno sa araw at ang lalong maliit at upang mamuno sa gabi, at gumawa siya ng mga bituin. Sila ay inilagay ng Diyos sa kalawakan ng mga langit upang sumikat sa lupa, upang mamuno sa araw at sa gabi at upang paghiwalayin ang liwanag at ang kadiliman. Nakita ng Diyos na iyon ay mabuti. At nagkahapon at nagkaumaga, ikaapat na araw.

Winika pagkatapos ng Diyos, “Mapuno ang mga tubig ng mga buhay na kinapal at sa itaas ng upa ay magsilipad ang mga ibon sa ilalim ng kalawakan ng mga langit” At nagkagayon nga. Nilalang ng Diyos ang mga dambuhala sa dagat, ang lahat ng uri ng kinapal na buhay na lumalangoy na lubhang marami sa dagat, at ang lahat ng uri ng ibong may pakpak. Nakita ng Diyos na iyon ay mabuti.

Sila’y pinagpala niya na ang wika, “Kayo’y magsipagsupling, magpakarami at lumaganap sa tubig ng karagatan, at magpakarami ang mga ibon sa lupa.” At nagkahapon at nagkaumaga, ikalimang araw.

Winika ng Diyos, “Bukalan ang lupa ng lahat ng uri ng kinapal na may buhay: mga bakahan, mga kinapal na gumagapang at mababangis na hayop.” At nagkagayon nga. Ginawa ng Diyos ang lahat ng uri ng mabangis na hayop, lahat ng uri ng bakahan, at lahat ng uri ng kinapal na gumagapang sa lupa. At nakita ng Diyos na iyon ay mabuti.

Winika ng Diyos, “Gawin natin ang tao na kalarawan natin, ayon sa ating larawan, at magkaroon sila ng kapangyarihan sa mga isda sa karagatan, sa mga ibon sa himpapawid, sa mga bakahan, sa lahat ng mabangis na hayop at sa lahat ng kinapal na gumagapang sa lupa.”

Nilalang ng Diyos ang tao na kalarawan niya.

Sa larawan ng Diyos, nilalang siya.

Sila’y nilalang niyang lalaki at babae.

Pagkaraan ay pinagpala sila ng Diyos at winika sa kanila, “Kayo’y magsipagsupling at magpakarami: lumaganap kayo sa lupa at pamahalaan ito. Magkaroon kayo ng kapangyarihan sa mga isda sa karagatan, sa mga ibon sa himpapawid, sa mga bakahan, at sa lahat ng hayop na gumagapang sa lupa.” Winika rin ng Diyos, “Ibinibigay ko sa inyo ang lahat ng halamang nagkakabinhi sa sangkalupaan at lahat ng punong kahoy na namumungang may binhi upang maging pagkain ninyo. Sa lahat ng mabangis na hayop sa lupa, sa lahat ng ibon sa himpapawid, sa lahat ng gumagapang sa lupa at may hininga ng buhay ay aking ibinibigay na pinakapagkain ang lahat ng lunting halaman.” At nagkagayon nga. Nakita ng Diyos na ang lahat ng ginawa niya ay napakabuti. At nagkahapon at nagkaumaga, ikaanim na araw.

Sa gayon ay nayari ang mga langit at ang lupa at ang lahat ng kanilang palamuti. Nang ikaanim na araw ay tinapos ng Diyos ang kanyang ginagawa at sa ikapitong araw, siya ay namahinga sa lahat niyang gawain. Pinagpala ng Diyos ang ikapitong araw at ginawang banal sapagkat sa araw na iyon ay namahinga siya sa madlang gawang paglikha.

Ang Salita ng Diyos

Bayan: Salamat sa Diyos.

SALMONG TUGUNAN

Batay sa Salmo 51, Noel Labendia, Marius Villaroman

Tugon: Panginoon, sa puso ko’y ituro mo, dunong ng puso mo.

1. Pusong dalisay likhain Mo sa ‘kin.

‘Sang diwang matatag sa puso ko’y ihain.

Sa piling Mo sa t’wina ako’y ilapit.

Diwa Mong banal h’wag Mong ipagkait.

2. Puso’y gawaran ng kaligtasan.

Patibayin sa akin tapat na kalooban.

Landas Mo ay aking ihahayag.

May sala sa ’Yo ay mapapanatag.

3. Mag-alay man ako susunuging handog

sa ’Yong damabana’y ’di kalugod-lugod.

Pusong nagsisisi tanging sapat sa ’Yo,

pusong nagmamahal, pusong laan sa ’Yo.

O kaya ay,

Likhain mong Muli

Albert Alejo, SJ - Manoling Francisco, SJ

Tugon:

Ilikha mo kami ng ‘sang bagong puso,

hugasan ang kamay na basa ng dugo.

Linisin ang diwang sa halay ay puno,

ilikha mo kami ng ‘sang bagong puso!

1. Itindig mo kami, kaming iyong bansa,

akayin sa landas patungo sa kapwa.

Ihatid sa piging na ‘yong inihanda,

itindig mo kami, kaming iyong bansa! (Tugon)

2. Amang Diyos, ‘yong baguhin ang tao’t daigdig

sa banal na takot, sambang nanginginig.

Ibalik ang puso’t bayang nanlalamig,

likhain mong muli sa pag-ibig. (Tugon)

IKALAWANG PAGBASA

Magdurusa ang mga mayayamang mapang-abuso

Pagbasa mula sa sulat ni apostol Santiago 5, 1-8

Kayong mayayaman, magsitangis kayo at humagulhol dahil sa mga sakunang inyong sasapitin. Nabulok na ang inyong kayamanan at sinira ng tanga ang inyong mga damit. Ang inyong ginto at pilak ay kinalawang, ito ang magsasakdal sa inyo at pupugnawin ang inyong laman tulad ng apoy. Nag-imbak nga kayo ng mga kayamanan sa huling araw!

Masdan ninyo, ang upa na inyong ipinagkait sa mga manggagawa na gumapas sa inyong mga bukid ay sumisigaw at ang daing ng nagsiani ay umabot sa pandinig ng Panginoon ng mga hukbo. Nagpakalayaw kayo sa ibabaw ng lupa at nagtamasa ng kasiyahan, at nagpataba kayong parang mga hayop hanggang sa araw ng pagkatay. Nagsihatol kayo at ipinapatay ang taong matuwid na walang kalaban-laban.

Magtiyaga sana kayo mga kapatid, hanggang sa pagdating ng Panginoon. Tingnan ninyo ang magsasaka ay matiyagang naghihintay sa mahalagang bunga ng lupa mula sa una hanggang sa huling ulan. Dapat rin kayong magtiyaga sapagkat nalalapit na ang araw ng Panginoon.

Ang Salita ng Diyos

Bayan: Salamat sa Diyos.

PAGPUPUGAY SA EBANGHELYO

Aleluya

Manoling Francisco, SJ

Aleluya! Aleluya!

Kami ay gawin mong daan

ng iyong pag-ibig, kapayapaan at katarungan.

Aleluya!

EBANGHELYO

Hindi kayo makapaglilingkod ng sabay sa Diyos at sa kayamanan.

Sumainyo ang Panginoon.

Bayan: At sumainyo rin.

X Ang mabuting balita ng Panginoon ayon kay San Mateo 6, 19-24

Bayan: Papuri sa iyo, Panginoon.

Noong mga araw na iyon, winika sa kanila ng Panginoon:

Huwag kayong mag-impok ng mga kayamanan dito sa lupa;

Dito’y may naninirang insekto at kalawang,

at may nakakapasok na magnanakaw.

Sa halip, mag-impok kayo ng kayamanan sa langit;

Doo’y walang naninirang insekto at kalawang,

at walang nakakapasok na magnanakaw.

Sapagkat kung saan naroroon ang inyong kayamanan,

naroroon din ang inyong puso.

­­­­

Ang mata ang ilaw ng katawan.

Kung malinaw ang inyong paningin,

maliliwanagan ang inyong buong katawan.

Ngunit kung malabo ang inyong paningin,

mapupuno ng kadiliman ang inyong buong katawan.

At kung ang liwanag mo’y madilim,

ikaw nga ay tunay na nasa kadiliman.

Walang aliping makapaglilingkod nang sabay

sa dalawang Panginoon,

sapagkat kapopootan niya ang isa at iibigin ang ikalawa,

paglilingkuran ng tapat ang isa, at hahamakin ang ikalawa.

Gayun din naman, hindi kayo maaring maglingkod nang sabay

sa Diyos at sa kayamanan.

Ang Mabuting Balita ng ating Panginoon.

Bayan: Pinupuri ka namin, Panginoong Hesukristo.

HOMILIYA

Matapos ang pagpapahayag ng Ebanghelyo, magkakaroon ng maikling homiliya.

PANALANGIN NG BAYAN

Pari o diyakono:

Ang Panginoon ang ating tanging kayamanan.

Siya ang pinagmumulan ng lahat ng biyayang ating tinatamasa.

Ang lahat ay kanyang kaloob sa ating upang pagyamanin at palaguin upang sama-sama nating tamasahin at pakinabangan.

Buong pagtitiwala tayong dumulog sa kanyang harapan upang hingin ang ating mga pangangailangan at ang mga pangangailangan ng buong sandaigdigan:

Tugon: Panginoon, dinggin mo ang aming panalangin.

1. Para sa bayan ng Diyos,

nang walang-takot at walang-sawa niyang ipahayag

ang turo ng banal na kasulatan

ukol sa wastong paggamit at pangangalaga

sa ating yamang kalikasan.

Pagkalooban nawa ng tapang at talino

ang mga pinuno at bawat kasapi

upang manguna sa pagmamalasakit at pagtatanggol sa kalikasan

laban sa lahat ng pang-aabuso at kasakiman.

Manalangin tayo.

2. Para sa mga pinuno ng ating bayan,

nang isulong nila ang tunay na makabubuti

para sa nakararami nating mga kababayan,

lalo na ang mga mahihirap,

at hindi lamang ang interes ng iilan.

Pagkalooban nawa ng karunungan at lakas ng loob

ang mga may katungkulan at naglilingkod sa pamahalaan

upang pangalagaan at ingatan ang ating likas na yaman

para na rin sa kapakanan ng mga susunod na henerasyon.

Manalangin tayo.

3. Para sa mga nasa negosyo ng pagmimina

Nang matutunan nilang isaalang-alang

ang masasamang epekto nito hindi lamang sa ating kapaligiran

at sa buhay ng maraming mga tao

at hindi lamang ang kanilang mapakikinabangan.

Nawa’y bigyan sila ng Panginoon

ng pusong may pagmamalasakit sa kalikasan at sa mga dukha

at liwanagan ang kanilang mga isip at puso

upang gumawa ng mga nararapat, bagamat masakit na mga hakbang

upang itama ang kanilang mga pagkakamali

at tumahak sa tuwid na landas

Manalangin tayo.

4. Para sa lahat nating mga kababayan

nang patuloy silang makialam at makisangkot

sa mga mahahalagang isyung nakakaapekto sa ating lipunan

lalo na sa mga isyung pangkalikasan

bilang mahalaga at hindi maihihiwalay na bahagi

ng kanilang pananampalataya sa Diyos.

Nawa’y magtulungan ang lahat

upang pangalagaan at pagyamanin ang ating kalikasan

tungo sa tunay na ikabubuti at ikauunlad ng ating bansa.

Manalangin tayo.

5. Para sa ating lahat na natitipon dito ngayon,

nang patatagin at pag-alabin tayo ng Diyos sa ating pakikibaka

para sa kalikasan laban sa lahat ng kasakiman at pagsasamantala.

Yamang siya ang nagturo sa atin

upang ibigin at alagaan ang yamang ito na ipinagkatiwala niya sa atin,

Siya rin nawa ang ating maging lakas at pag-asa

sa ating patuloy na pagtataguyod at pagtatanggol sa biyayang ito.

Manalangin tayo.

Pari o Diyakono:

Ang ating Ama sa langit ang siyang maykapal sa langit at lupa.

Kinakalinga niya ang buong sangnilikha at inaanyayahan tayo upang maging katuwang sa kanyang patuloy na pagpapala sa daigdig.

Lakas-loob nating awitin ang panalanging itinuro sa atin ng ating Panginoong Hesukristo.

Ama Namin...

PANGWAKAS NA PANALANGIN

Manalangin tayo.

Sandaling katahimikan

Diyos na walang hanggan,

dinggin mo ang bawat naming samo at dasal.

Pawiin mo sa aming mga puso

ang pagkamakasarili at kasakiman,

upang sa pagmamahal namin sa kalikasan

na ikaw ang puno at hangganan,

lubos ka naming ibigin at mapaglingkuran.

Hinihiling namin ito sa ngalan ni Kristong aming Panginoon.

Bayan: Amen.

PAGSISINDI NG MAGDAMAGANG ILAW PARA SA KALIKASAN

Sisindihan ng mga kinatawan ng mga grupong kasapi sa pagkilos ang magdamagang ilaw mula sa ningas ng Siryo Paskwal.

Iniaalay namin sa iyo Panginoon,

ang ningas ng magdamagang ilaw na ito

na iniuukol namin para sa aming Inang kalikasan.

Tanggapin mo ito bilang isang panalangin

at tunghayan mo nang malugod ang aming mga adhika

para sa paggalang at wastong paggamit

sa mga likas yamang kaloob mo sa amin.

Nawa’y magsilbi itong palagiang paalala

na magmatyag, magtaya at makisangkot

at huwag manatiling malamig at walang paki-alam.

Ang init nawa nito ay sumagisag

sa rubdob ng aming pagmamalasakit at pakikibaka

at ang ilaw ay manatiling hamon na magbigay tanglaw kami

sa gitna ng dilim ng pagkamakasarili at kasakiman.

Ang iyo nawang Espiritu,

na aming tinanggap sa pagpapahid ng langis,

ay siyang magpaalab sa sarili naming ningas

upang kami may ay maging ilaw,

ayon sa tawag ni Kristo, para sa sanlibutan,

lalo’t higit sa aming bayang sinisinta.

Maria, Ina ng Pilipinas, ipanalangin mo kami.

San Lorenzo Ruiz, ipanalangin mo kami.

Beato Pedro Calungsod, ipanalangin mo kami.

HULING PAGBABASBAS

Pari o Diyakono: Sumainyo ang Panginoon.

Bayan: At sumainyo rin.

Yumuko kayo at hilingin ang pagpapala ng Diyos.

Yuyuko ang lahat samantalang iginagawad ang pagbabasbas:

Diyos Ama ang lumalang at nagpapanatili sa tanan,

Siya nawa ang gumabay at pumatnubay sa ating paglalakbay.

Bayan: Amen.

Si Hesus ang Daan patungo sa Ama,

Siya nawa ang manguna sa atin at maging lakas natin sa tuwina.

Bayan: Amen.

Ang Espiritu Santo ang Tanglaw sa ating landas,

kapara ng hanging hilaga na umiihip at nagtuturo,

akayin niya nawa tayo tungo sa kapayapaan at katarungan.

Bayan: Amen.

At pagpalain kayo ng makapangyarihang Diyos,

Ama at Anak X at Espiritu Santo

Bayan: Amen.

Humayo kayong taglay ang kapayapaan

upang ang Panginoon ay mahalin at paglingkuran.

Bayan: Salamat sa Diyos.

Download the PDF File here.